назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дысбала́нсы | ||
| дысбала́нсу | дысбала́нсаў | |
| дысбала́нсу | дысбала́нсам | |
| дысбала́нсы | ||
| дысбала́нсам | дысбала́нсамі | |
| дысбала́нсе | дысбала́нсах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(ад дыс- + баланс)
неўраўнаважанасць вярчальных дэталей машыны адносна восі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Únwucht
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэбала́нс
(ад дэ- + баланс)
тое, што і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)