дырэктры́са

‘жанчына-кіраўнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дырэктры́са дырэктры́сы
Р. дырэктры́сы дырэктры́с
Д. дырэктры́се дырэктры́сам
В. дырэктры́су дырэктры́с
Т. дырэктры́сай
дырэктры́саю		 дырэктры́самі
М. дырэктры́се дырэктры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дырэктры́са

‘прамая лінія; пэўны напрамак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дырэктры́са дырэктры́сы
Р. дырэктры́сы дырэктры́с
Д. дырэктры́се дырэктры́сам
В. дырэктры́су дырэктры́сы
Т. дырэктры́сай
дырэктры́саю		 дырэктры́самі
М. дырэктры́се дырэктры́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дырэктры́са ж., мат., воен. директри́са

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дырэктры́са ​1, ‑ы, ж.

Начальніца жаночай навучальнай установы ў дарэвалюцыйнай Расіі.

дырэктры́са ​2, ‑ы, ж.

Прамая лінія, якая мае тую ўласцівасць, што адносіны адлегласцей любога пункта крывой (канічнага сячэння) ад гэтай прамой і да дадзенага пункта (фокуса сячэння) ёсць велічыня пастаянная.

[Фр. directrice.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэктрыса

т. 6, с. 291

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дырэктры́са

(фр. directrice, ад лац. directrix = якая накіроўвае)

1) мат. прамая лінія, якая характарызуецца тым, што адносіны адлегласцей любога пункта дадзенага канічнага сячэння ад гэтай прамой і ад дадзенага пункта ёсць велічыня пастаянная;

2) ваен. пэўны напрамак, сектар на артылерыйскім палігоне, падрыхтаваны для стральбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

директри́са​I мат., воен. дырэктры́са, -сы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kierownica

ж.

1. руль; стырно;

2. мат. дырэктрыса; накіравальная

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)