дып...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дыпламатычны, напр.: дыпкур’ер, дыппошта, дыпслужба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дып...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «дыпламатычны», напрыклад: дыпкупэ, дыпкур’ер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

akkreditíeren

vt упаўнава́жваць; дып. акрэдытава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэнансава́ць дып. kündigen vt;

дэнансава́ць дагаво́р дып., паліт. den Vertrág kündigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

poseł

м.

1. дып. пасланнік;

2. дэпутат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

méistbegünstigt

a эк., дып. найбо́льш спрыя́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

paraphíeren

vt дып. парафі́раваць, ста́віць ві́зу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Attache

[-'ʃe:]

m -s, -s дып. аташэ́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міжура́давы паліт., дып. zwíschenstaatlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ратыфікава́ць дып. ratifizíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)