дыно́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дыно́д |
дыно́ды |
| Р. |
дыно́да |
дыно́даў |
| Д. |
дыно́ду |
дыно́дам |
| В. |
дыно́д |
дыно́ды |
| Т. |
дыно́дам |
дыно́дамі |
| М. |
дыно́дзе |
дыно́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дыно́д
(ад ды- + анод)
электрод у фотаэлектронным памнажальніку для павелічэння электроннага патоку ў выніку дынатроннага эфекту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)