дынатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дынатро́н дынатро́ны
Р. дынатро́на дынатро́наў
Д. дынатро́ну дынатро́нам
В. дынатро́н дынатро́ны
Т. дынатро́нам дынатро́намі
М. дынатро́не дынатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дынатро́н, -ну м., физ. динатро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дынатро́н

(ад гр. dynamis = сіла + -трон)

электронная лямпа, якая ўзмацняе сігналы дзякуючы выбіванню з анода другасных электронаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

динатро́н физ. дынатро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)