дымага́рны, -ая, -ае.

У выразе: дымагарная труба (спец.) — труба ў паравым катле, па якой праходзяць з топкі газы, што награваюць ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымага́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дымага́рны дымага́рная дымага́рнае дымага́рныя
Р. дымага́рнага дымага́рнай
дымага́рнае		 дымага́рнага дымага́рных
Д. дымага́рнаму дымага́рнай дымага́рнаму дымага́рным
В. дымага́рны (неадуш.)
дымага́рнага (адуш.)		 дымага́рную дымага́рнае дымага́рныя (неадуш.)
дымага́рных (адуш.)
Т. дымага́рным дымага́рнай
дымага́рнаю		 дымага́рным дымага́рнымі
М. дымага́рным дымага́рнай дымага́рным дымага́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дымага́рны тех. дымога́рный;

~ныя тру́бы — дымога́рные тру́бы;

д. кацёл — дымога́рный котёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дымага́рны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: дымагарныя трубы гл. труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымага́рны:

дымага́рная труба́ тэх. Ráuchrohr n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)