дыетэты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дыетэты́чны |
дыетэты́чная |
дыетэты́чнае |
дыетэты́чныя |
| Р. |
дыетэты́чнага |
дыетэты́чнай
дыетэты́чнае |
дыетэты́чнага |
дыетэты́чных |
| Д. |
дыетэты́чнаму |
дыетэты́чнай |
дыетэты́чнаму |
дыетэты́чным |
| В. |
дыетэты́чны (неадуш.)
дыетэты́чнага (адуш.) |
дыетэты́чную |
дыетэты́чнае |
дыетэты́чныя (неадуш.)
дыетэты́чных (адуш.) |
| Т. |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнай
дыетэты́чнаю |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнымі |
| М. |
дыетэты́чным |
дыетэты́чнай |
дыетэты́чным |
дыетэты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыетэты́чны диетети́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыетэ́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (спец.).
Тое, што і дыеталогія.
|| прым. дыетэты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
диетети́ческий дыетэты́чны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)