дые́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нотны знак, які азначае павышэнне гуку на паўтон.

|| прым. дые́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дые́з м., муз. дие́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дые́з дые́зы
Р. дые́за дые́заў
Д. дые́зу дые́зам
В. дые́з дые́зы
Т. дые́зам дые́замі
М. дые́зе дые́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыез

т. 6, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дыез (муз.) 1/275; 4/321

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дые́з м. муз. Kreuz n -(e)s, -e, Erhöhungszeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дые́з

(фр. diese, ад гр. diesis = паўтон)

нотны знак, які абазначае павышэнне ноты на паўтона (параўн. бемоль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Дубль-дыез (муз.) 1/275

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

до-дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. до-дые́з до-дые́зы
Р. до-дые́за до-дые́заў
Д. до-дые́зу до-дые́зам
В. до-дые́з до-дые́зы
Т. до-дые́зам до-дые́замі
М. до-дые́зе до-дые́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубль-дые́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубль-дые́з дубль-дые́зы
Р. дубль-дые́за дубль-дые́заў
Д. дубль-дые́зу дубль-дые́зам
В. дубль-дые́з дубль-дые́зы
Т. дубль-дые́зам дубль-дые́замі
М. дубль-дые́зе дубль-дые́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)