назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дывізіё́ны | ||
| дывізіё́на | дывізіё́наў | |
| дывізіё́ну | дывізіё́нам | |
| дывізіё́ны | ||
| дывізіё́нам | дывізіё́намі | |
| дывізіё́не | дывізіё́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Воінскае падраздзяленне ў артылерыйскіх, ракетных часцях.
2. Злучэнне ваенных караблёў аднаго класа.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Асноўнае тактычнае і агнявое падраздзяленне ракетных войск і артылерыі.
2. Атрад ваенных караблёў аднаго класа.
[Ад фр. division — дзяленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) асноўнае тактычнае і агнявое падраздзяленне ў ракетных войсках і артылерыі сучасных армій (уключае 2—4 батарэі);
2) злучэнне аднатыпных караблёў ніжэйшых рангаў (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дивизио́н
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
артдывізіён
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)