дывано́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дывано́к дыванкі́
Р. дыванка́ дыванко́ў
Д. дыванку́ дыванка́м
В. дывано́к дыванкі́
Т. дыванко́м дыванка́мі
М. дыванку́ дыванка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дывано́к, -нка́ м., уменьш. ко́врик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дывано́к м. памянш. kléiner Téppich; Béttvorleger m -s, - (перад ложкам)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыва́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Выраб з цяжкай варсістай узорыстай тканіны, якім упрыгожваюць сцены, усцілаюць падлогу.

Сцяну аздабляў персідскі д.

Зялёны луг здаваўся шырокім дываном.

|| памянш. дывано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. дывано́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі доўгі дыванок з грубай тканіны, які рассцілаецца на падлозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыло́жкавы прикрова́тный;

п. дывано́к — прикрова́тный ко́врик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыло́жкавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля ложка. Прыложкавая тумбачка. Прыложкавы дыванок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bath mat [ˈbɑ:θmæt] n. дывано́к для ва́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ко́врик уменьш., разг. дывано́к, -нка́ м., кілімо́к, -мка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rug [rʌg] n.

1. дывано́к, дыва́н

2. BrE плед

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)