Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
душо́к, -шку́, м. (разм.).
1. Пах ад чаго-н., што пачынае загніваць.
Рыба з душком.
2.перан. Ледзь прыметнае праяўленне чаго-н. (у поглядах, настроях і пад.).
Газета з ліберальным душком.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
душо́кразг., прям., перен.душо́к, -шку́м.;
◊
с душко́м з душко́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
душо́к, -шку́м., прям., перен., разг.душо́к;
мя́са з душко́м — мя́со с душко́м;
газе́та з лібера́льным душко́м — газе́та с либера́льным душко́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
душо́к, ‑шка, м.
1.Спец. Слабы, ледзь улоўны пах ад чаго‑н. Яшчэ і цяпер адчуваўся тут душок дзёгцю і тарпатыны.Колас.//Разм. Непрыемны пах ад чаго‑н., што пачынае псавацца, загніваць. Мяса з душком.
2.перан.Іран. Ледзь прыкметнае праяўленне схільнасці да чаго‑н. (у поглядах, настроях). Ліберальны душок. □ — Чакаеш, пакуль [збожжа] высыплецца? Ведаю я твой кулацкі душок!Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́пах, -ху м., разг.душо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запашо́куменьш.-ласк.душо́к, -шку́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асты́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які стаў халодным, прастыў. Мацей прынёс з-пад паветкі бярэмца дроў, пакідаў іх у рэдкі душок астылай печы.М. Стральцоў.
2.перан. Які стаў спакайнейшым. Не астылы ад уражанняў дня, Васіль Пятровіч зноў і зноў спрабаваў загаварыць з.. [Верай Антонаўнай] пра работу камісіі.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odor
[ˈoʊdər]
n.
1) пах, во́дар -у m.
2) душо́к -ка́m.; пры́смак -у m., адце́ньне n.
•
- be in bad odor
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
2. Які складаецца з аднародных прадметаў, часцінак, размешчаных не блізка адзін ад другога. На кіламетраў шэсць цягнуўся .. рэдкі лес, у якім хвоя ад хвоі стаяла на метраў пяцьдзесят ці часам сто.Чорны.Трохі .. [барада] няроўная ў .. [дзеда] — адна палавіна густая, другая — рэдкая.Лынькоў.// Размешчаны далёка адзін ад другога. Рэдкія ліхтары асвятлялі вуліцу.Гартны.[Азорыч:] З табою мы прайшлі З Барысава семнаццаць кіламетраў — І хоць бы дзе адна буйная часць! Разведка толькі, рэдкія заставы...Глебка.Нейкі час ехалі моўчкі. Лес парадзеў, стала святлей. У прасветліны відаць было неба з рэдкімі зоркамі.Асіпенка.// Не шчыльна сатканы або сплецены. Рэдкі невад. Рэдкі кошык. □ Праз рэдкую тканіну на вокнах пранізваецца ранішні водсвет.Бядуля.
3. Не густы (пра туман і пад.). Першы туман, лёгкі і рэдкі, як пара над гаршком, пачаў ўздымацца над рэчкаю, гусцець і большаць.Мурашка.// Не насычаны, разрэджаны (пра паветра, святло і пад.). Рэдкае святло. □ Мацей прынёс з-пад паветкі бярэмца дроў, пакідаў іх у рэдкі душок астылай печы.М. Стральцоў.
4. Які адбываецца праз вялікія прамежкі часу, бывае не часта. Цімох не любіў кампаніі і стараўся меней стыкацца з пастухамі. А калі і бывалі спатканні з імі, то вельмі рэдкія і выпадковыя.Колас.Недзе чуваць былі рэдкія выбухі.Дамашэвіч.
5. Які не часта сустракаецца, незвычайны. Там ужо заўважылі .. [кітоў] і згуртаваліся ля варта, каб падзівіцца на такіх рэдкіх, незвычайных марскіх жыхароў.Маўр.[Мікалай] добра разумеў, што гэта вельмі рэдкая выпадковасць — сустрэць таго, каго шукаеш на такім фронце, у мільённым натоўпе палонных.Шамякін.// Выдатны, выключны па сваіх якасцях. — Дык пан добра знае пана Турсевіча? — спытала пані падлоўчая: — Ах, які гэта быў рэдкі чалавек! — Зад на яна.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)