душні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Адтуліна ў чым-н. для доступу паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

душні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. душні́к душнікі́
Р. душніка́ душніко́ў
Д. душніку́ душніка́м
В. душні́к душнікі́
Т. душніко́м душніка́мі
М. душніку́ душніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

душні́к, -ка́ м. душни́к, отду́шник, отду́шина ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

душні́к, ‑а, м.

Адтуліна, дзірка ў чым‑н. для доступу паветра. Таклюсін пакойчык быў зусім адгароджаны ад кухні. Адною сцяною яго служыў выступ, куды Лапко прапусціў душнік для награвання пакоя. Колас. Каб бульба прасыхала і не гарэла, у капцах паставяць душнікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душні́к м Ófen(röhren)klappe f -, -n; Lúftloch n -(e)s, -löcher, Ábzug m -(e)s, -züge, Ábzugsöffnung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

душни́к душні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отду́шник душні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

airhole

[ˈerhoʊl]

n.

1) праду́ха f., душні́к -а́ m.

2) пало́нка f., про́луба f.

3) паве́траная я́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zúgloch

n -(e)s, -löcher

1) душні́к

2) тэх. паддува́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lúftloch

n -(e)s, -löcher

1) адду́шына; душні́к

2) ав. паве́траная я́ма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)