душма́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. душма́н душма́ны
Р. душма́на душма́наў
Д. душма́ну душма́нам
В. душма́на душма́наў
Т. душма́нам душма́намі
М. душма́не душма́нах

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

душма́н м. душма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

душма́н

(перс. dushman = вораг)

тое, што і маджахед.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)