душити

Том: 9, старонка: 118.

img/09/09-118_0675_Душити.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Душы́ць ’душыць’ (БРС). Рус. души́ть, укр. души́ти, балг. душа́ ’тс’, серб.-харв. ду́шити і г. д. Прасл. *dušiti (з націскам на другім складзе), каузатыўны дзеяслоў да *dъxnǫti. Падрабязны агляд матэрыялу і меркаванні аб месцы націску гл. У Трубачова, Эт. сл., 5, 164–165.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)