Душанбэ́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Душанбэ́
Р. Душанбэ́
Д. Душанбэ́
В. Душанбэ́
Т. Душанбэ́
М. Душанбэ́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Душанбэ́ нескл. м. Duschanbé n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Душанбе́ г. Душанбэ́ нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dushanbe

[du:ˈʃæmbə]

г. Душанбэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)