духо́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. духо́та
Р. духо́ты
Д. духо́це
В. духо́ту
Т. духо́тай
духо́таю
М. духо́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

духота́ духата́, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духата́ ж. духота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духме́нь ж., обл. духота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заду́ха ж., разг.

1. духота́;

2. перен. страда́, горя́чка, спе́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́рнасць I ж. па́рность;

п. размяшчэ́ння — па́рность расположе́ния

па́рнасць II ж. духота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)