духо́вный в разн. знач. духо́ўны;

духо́вные запро́сы духо́ўныя запатрабава́нні;

духо́вная бли́зость духо́ўная блі́зкасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духовный

Том: 9, старонка: 108.

img/09/09-108_0656_Духовный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Духовный И. Я. 10/616

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Духо́ўны ’духоўны’ (БРС). Рус. духо́вный, укр. духо́вний. Непасрэднай крыніцай запазычання з’яўляецца, як здаецца, рус. духо́вный ’тс’, якое ўзята са ст.-слав. доуховьныи (у ст.-слав. мове гэта калька грэч. πνευματικός ’тс’). Параўн. Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 217.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кардына́л I м. (духовный сан) кардина́л

кардына́л II м., зоол. кардина́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айце́ц (род. айца́) м., церк. (служитель культа) оте́ц;

◊ духо́ўны а. — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвяча́ць несов. посвяща́ть; (в духовный сан — ещё) рукополага́ть; см. пасвяці́ць II 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духо́ўны в разн. знач. духо́вный;

~ныя запатрабава́нні — духо́вные запро́сы;

~ная блі́зкасць — духо́вная бли́зость;

~ная асо́ба — духо́вное лицо́;

~нае зва́нне — духо́вное зва́ние;

○ ~ныя ве́ршы — духо́вные стихи́;

◊ д. айце́ц — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нра́вственный мара́льны; (духовный) духо́ўны;

нра́вственный крите́рий мара́льны крытэ́рый;

нра́вственный челове́к мара́льны чалаве́к;

нра́вственный посту́пок мара́льны ўчы́нак;

нра́вственное удовлетворе́ние мара́льнае задавальне́нне;

нра́вственный подъём мара́льны (духо́ўны) узды́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвяці́ць I сов.

1. посвети́ть;

п. ліхта́рыкам — посвети́ть фона́риком;

2. посвети́ть, посия́ть

пасвяці́ць II сов.

1. освяти́ть;

п. ваду́ — освяти́ть во́ду;

2. посвяти́ть; (в духовный сан — ещё) рукоположи́ть;

п. у ры́цары — посвяти́ть в ры́цари;

п. у архімандры́ты — посвяти́ть (рукоположи́ть) в архимандри́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)