ду́тый

1. (пустой внутри) выдзіма́ны, дзьму́ты;

2. перен. (преувеличенный) ду́ты;

ду́тые ци́фры ду́тыя лі́чбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дутый

Том: 9, старонка: 105.

img/09/09-105_0644_Дутый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ду́ты (фальшивый) ду́тый;

~тыя лі́чбы — ду́тые ци́фры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдзіма́ны

1. (пустой внутри) ду́тый;

2. (полученный путём выдувания) выдувно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)