ду́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́мец ду́мцы
Р. ду́мца ду́мцаў
Д. ду́мцу ду́мцам
В. ду́мца ду́мцаў
Т. ду́мцам ду́мцамі
М. ду́мцу ду́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ду́мец, -мца м., ист., разг. ду́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́мец разг., уст. ду́мец, -мца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)