ду́дки межд., прост. ду́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́дкі межд. прост. ду́дки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ду́дкі! выклічнік (БРС). Запазычанне з рус. ду́дки! ’тс’. Рус. слова (упершыню адзначаецца ў 1834 г.) паходзіць ад ду́дка ’дудка’ (параўн. пустую сярэдзіну дудкі). Падрабязна Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 206.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сві́снуць сов. и однокр.

1. в разн. знач. сви́стнуть;

~нуў параво́з — сви́стнул парово́з;

над галаво́й ~нуў аско́лак — над голово́й сви́стнул оско́лок;

у мяне́ ~нулі гадзі́ннік — прост. у меня́ сви́стнули часы́;

с. па ву́ху — прост. сви́стнуть по́ уху;

2. (политься) хлестну́ть;

з ра́ны ~нула кроў — из ра́ны хлестну́ла кровь;

◊ калі́ рак ~не — когда́ рак сви́стнет;

~ні! — ду́дки!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)