Дубро́ўнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Дубро́ўнае
Р. Дубро́ўнага
Д. Дубро́ўнаму
В. Дубро́ўнае
Т. Дубро́ўным
М. Дубро́ўным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дубро́ўны дубро́ўная дубро́ўнае дубро́ўныя
Р. дубро́ўнага дубро́ўнай
дубро́ўнае
дубро́ўнага дубро́ўных
Д. дубро́ўнаму дубро́ўнай дубро́ўнаму дубро́ўным
В. дубро́ўны (неадуш.)
дубро́ўнага (адуш.)
дубро́ўную дубро́ўнае дубро́ўныя (неадуш.)
дубро́ўных (адуш.)
Т. дубро́ўным дубро́ўнай
дубро́ўнаю
дубро́ўным дубро́ўнымі
М. дубро́ўным дубро́ўнай дубро́ўным дубро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубро́ва

1. Дубовы лес, гай (БРС). Тое ж дуброўкі, дуброўнае месца (Слаўг.).

2. Лісцёвы лес (Зах. і Усх. Палессе Талст., Ст.-дар.).

3. Змешаны лес (Краснап. Бяльк., Крыч., Сал.).

4. Бярэзнік (Смарг.).

5. Сасоннік, хваёвы лес (Ст.-дар.). Тое ж дуброўка (Краснап. Бяльк.).

6. Трава, якая расце ў лесе або від кармавых траў (Цэнтр. Палессе Талст.).

7. Балота (Уш.).

ур. Белая Дуброва (поле) каля в. Прудок Слаўг., ур. Дуброва (хваёвы лес) каля в. Пасека Ст.-дар.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)