Verbum

анлайнавы слоўнік

дубле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дубле́нне ср., спец. дубле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дубле́нне, ‑я, н.

Апрацоўка футра і скур вымочваннем у спецыяльных растворах. Дубленне аўчын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубленне

т. 6, с. 243

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дубі́ць, дублю́, ду́біш, ду́біць; ду́блены; незак., што.

Апрацоўваць шкуру, футра, вытрымліваючы іх у асобых растворах.

Д. шкуры.

|| зак. вы́дубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

|| наз. дубле́нне, -я, н.

|| прым. дубі́льны, -ая, -ае.

Д. цэх.

Дубільная вытворчасць.

Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубі́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, у якім робяць дубленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́ць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Рабіць дубленне, падвяргаць дубленню. Дубіць шкуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

garbowanie

н. дубленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ду́бка ж., дубле́ние спец. дубле́нне, -ння ср.; вы́раб, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́йкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лайкі ². // Зроблены з лайкі ². Лайкавыя пальчаткі.

2. Звязаны з вырабам лайкі ². Лайкавае дубленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)