Дубах Аляксандр Давідавіч

т. 6, с. 241

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дубах А. Д. 2/231; 3/471; 4/299; 12/507, 517

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дубы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубы́
Р. Дубо́ў
Д. Дуба́м
В. Дубы́
Т. Дуба́мі
М. Дуба́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́б

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́б дубы́
Р. ду́ба дубо́ў
Д. ду́бу дуба́м
В. ду́б дубы́
Т. ду́бам дуба́мі
М. ду́бе дуба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсвіста́ць, ‑свішчу, ‑свішчаш, ‑свішча; зак.

Скончыць свістаць. У дубах салаўі адсвісталі. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кары́чневы, ‑ая, ‑ае.

Буравата-жоўты, колеру жолуда або карыцы. На маладых дубах трапяталася засохлае карычневае лісце. Шамякін.

•••

Карычневая чума гл. чума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ртнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто займаецца бортніцтвам; пчаляр. На гэтых дубах палешукі-бортнікі рабілі цэлыя пчольнікі, зацягваючы туды па дзесятку вуллёў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.

Падоўжыцца, павялічыцца; працягнуцца. [Івану Макаравічу] лягчэй, чым многім іншым: яго жыццё прадоўжыцца ў сынах, ва ўнуках, у дубах, у лесе, што пасаджаны яго рукамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́лей, вулея і вулля; мн. вуллі, ‑ёў; м.

Спецыяльная скрыня невялікіх памераў або выдзеўбаная калода для пчол. Рамачны вулей. □ Па гэтых дубах палешукі-бортнікі рабілі цэлыя пчольнікі, зацягваючы туды па дзесятку вуллёў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў вільгаць; сухі, зацвярдзелы. Засохлая гразь моцна трымалася на .. ботах. Кавалёў.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны). На маладых дубах трапяталася засохлае карычневае лісце, якое ўпарта не жадала пакідаць родныя галінкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)