дуба́сить несов., прост. дуба́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуба́сіць несов., прост.

1. (бить) дуба́сить, колоти́ть, тузи́ть;

2. (стучать) дуба́сить, колоти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дуба́сіць ’дубасіць’ (БРС), ’біць друкамі, палкай’ (Нас.), ’вельмі моцна біць’ (Касп., Шат.), ’моцна ісці (пра дождж); гучна ісці, цікаць (пра гадзіннік): сячы’ (Сл. паўн.-зах.). Рус. дуба́сить ’біць’, укр. дуба́сити. Магчыма, да дуб (гл.), пераносна ’палка, дручок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пярэ́сціць I несов.

1. пестри́ть, испестря́ть;

2. пестре́ть

пярэ́сціць II несов., прост. (бить) хлеста́ть, дуба́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясі́ць несов.

1. меси́ть; (глину, замазку — ещё) мять;

2. прост. (избивать) дуба́сить;

◊ м. гразь — меси́ть грязь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́жыць несов., разг.

1. сечь, руби́ть; уничтожа́ть; по́ртить;

п. лес — руби́ть (уничтожа́ть) лес;

2. бить, ударя́ть;

3. перен. бить, сечь, дуба́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)