дрэ́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дрэ́на дрэ́ны
Р. дрэ́ны дрэ́н
Д. дрэ́не дрэ́нам
В. дрэ́ну дрэ́ны
Т. дрэ́най
дрэ́наю		 дрэ́намі
М. дрэ́не дрэ́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дрэ́на ж., тех. дре́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́на, ‑ы, ж.

Падземны штучны вадасцёк, труба, латок для асушэння грунту.

[З англ. drain — высушваць, асушаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэ́на

(англ. drain)

падземны штучны вадасцёк (труба) для асушэння грунту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дре́на техн. дрэ́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)