дрыва

Том: 9, старонка: 89.

img/09/09-089_0546_Дрыва.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Надры́ва ’навес для захавання дроў’: У надрывае дроў нʼи паленца (Сцяшк. Сл.). Са спалучэння прыназоўніка на (значэнне мэты, прызначэння) і назоўніка дрыва ’дровы’; цікавая мадэль універбацыі, узнікшая на падставе семантычнай кандэнсацыі паветка (навес) на дрыва > на дрыва > надрывау параўн. надзіклі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)