друіды

т. 6, с. 219

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

друі́ды

(лац. druides)

жрацы ў старажытных кельтаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

друі́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. друі́д друі́ды
Р. друі́да друі́даў
Д. друі́ду друі́дам
В. друі́да друі́даў
Т. друі́дам друі́дамі
М. друі́дзе друі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)