дру́кі

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. дру́кі
Р. дру́каў
Д. дру́кам
В. дру́кі
Т. дру́камі
М. дру́ках

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

друкі́, -ко́ў ед. нет, обл., см. астражы́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́к

‘палка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дру́к друкі́
Р. друка́ друко́ў
Д. друку́ друка́м
В. дру́к друкі́
Т. друко́м друка́мі
М. друку́ друка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дубьё ср., собир.

1. друкі́, -ко́ў, ед. друк, род. друка́ м., калы́, -ло́ў, ед. кол, род. кала́ м.;

2. прост., бран. дуб’ё, -б’я́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дреко́лье и Дреко́лья ср., собир., уст. друкі́, -ко́ў, ед. друк, род. дру́ка м., ко́лле, -лля, ед. кол, род. кала́ м.; дручкі́, -ко́ў, ед. дручо́к, -чка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)