«Устойлівасць дробнай сялянскай гаспадаркі» (бурж. тэорыя) 9/477; 10/508

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дро́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дро́бны дро́бная дро́бнае дро́бныя
Р. дро́бнага дро́бнай
дро́бнае		 дро́бнага дро́бных
Д. дро́бнаму дро́бнай дро́бнаму дро́бным
В. дро́бны (неадуш.)
дро́бнага (адуш.)		 дро́бную дро́бнае дро́бныя (неадуш.)
дро́бных (адуш.)
Т. дро́бным дро́бнай
дро́бнаю		 дро́бным дро́бнымі
М. дро́бным дро́бнай дро́бным дро́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драбнары́біца

‘страва, прыгатаваная з дробнай рыбы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. драбнары́біца
Р. драбнары́біцы
Д. драбнары́біцы
В. драбнары́біцу
Т. драбнары́біцай
драбнары́біцаю
М. драбнары́біцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засце́нак³, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Хлеў для дробнай жывёлы, а таксама камора, кладоўка пры хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шажко́м нареч., разг. дро́бнай хадо́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дробнабуржуа́зны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуа́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алыча́, -ы́, ж.

1. Пладовае дрэва сямейства ружакветных, род дробнай слівы.

2. Плод гэтага дрэва.

|| прым. алычо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трушо́к, -шку́, м. (разм.).

1. Павольны бег, трух.

Конь перайшоў на т.

2. у знач. прысл. трушко́м. Дробнай рыссю.

Конь бег т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кетгу́т, -у, М -гу́це, м. (спец.).

Ніці, якія атрымліваюць з кішак дробнай рагатай жывёлы (скарыстоўваюцца пры хірургічных аперацыях для ўнутраных швоў).

|| прым. кетгу́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засце́нак¹, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (гіст.).

Невялікае сельскае паселішча дробнай шляхты на землях Заходняй Беларусі.

Даводзілася бываць у засценку Язвіны.

|| прым. засцянко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)