Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ву́гальшчык, ‑а, м.
1. Работнік вугальнай прамысловасці.
2. Той, хто вырабляе драўняны вугаль. // Рабочы вугальнага склада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
древе́сныйдраўня́ны; (добываемый из дерева) дрэ́ўны;
древе́сный спиртхим.драўня́ны спірт;
древе́сные пла́стики драўня́ныя пла́стыкі;
древе́сная смола́ дрэ́ўная смала́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wood alcohol
драўня́ныабо́ мэты́лавы сьпірт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БЕРАСЦЕ́НЕЎСКІ ЗАВО́Д СУХО́Й ПЕРАГО́НКІ ДРАЎНІ́НЫ Дзейнічаў у 1900—14 у Беларусі, у маёнтку Берасценева Аршанскага пав. (цяпер вёска ў Аршанскім р-не Віцебскай вобл.). Вырабляў воцатны парашок, драўняны і метылавы спірт, фармалін, воцатную кіслату, воцатнакіслы натрый, драўняны вугаль, смалу, драўняны воцат, ацэтон. Працавала да 160 рабочых (1900), вырабляў прадукцыі на 150—300 тыс.руб. за год.