Verbum

анлайнавы слоўнік

дра́хма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дра́хма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Сярэбраная манета ў Старажытнай Грэцыі, а таксама грашовая адзінка ў Грэцыі да 2002 г.

2. Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 3,73 г, што існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́хма ж. дра́хма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́хма дра́хма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́хма, ‑ы, ж.

1. Сярэбраная манета ў Старажытнай Грэцыі; грашовая адзінка ў сучаснай Грэцыі.

2. Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 3,73 г, якая ўжывалася да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

[Грэч. drachmē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Драхма 1/31; 4/8, 274; 6/334; 10/209

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

драхма,

адзінка масы і ўмяшчальнасці.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

драхма,

старажытнагрэчаская вагавая і грашовая адзінка; сярэднявяковая сярэбраная манета; грашовая адзінка Грэцыі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

драхма

Том: 9, старонка: 68.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

дра́хма

(гр. drachme)

1) сярэбраная, радзей залатая ці медная, манета ў Стараж. Грэцыі, а таксама сучасная грэчаская грашовая адзінка, роўная 100 лептам;

2) адзінка аптэкарскай вагі, роўная 3,732 г, якая ўжывалася да ўвядзення метрычнай сістэмы мер;

3) мера ёмістасці ў ЗША, роўная 3,6966 см³.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)