драница

Том: 9, старонка: 63.

img/09/09-063_0376_Драница.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

драні́ца ж.

1. (тонкая, узкая дощечка) дра́нка, драни́ца;

2. собир., только мн. дра́нка, дрань; щепа́; см. дра́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)