дра́ка

‘прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дра́ка дра́кі
Р. дра́кі дра́к
Д. дра́цы дра́кам
В. дра́ку дра́кі
Т. дра́кай
дра́каю		 дра́камі
М. дра́цы дра́ках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дра́ка бо́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дра́ка, ‑і, ДМ драцы, ж.

Тое, што і драчка (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калатня́ ж., разг.

1. ссо́ра, грызня́, дря́зги мн.;

2. (драка) сва́лка, потасо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разані́на ж., разг.

1. (драка) резня́; поножо́вщина;

2. (рукопашный бой) резня́, се́ча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потасо́вка разг.

1. (драка) бо́йка, -кі ж.;

2. (побои в наказание) лупцо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́йка

I ж. (для сбивания масла) маслобо́йка, па́хталка

II ж. дра́ка, сва́лка, потасо́вка

III нареч. бо́йко, оживлённо; ре́зво; рети́во; (подвижно, проворно — ещё) пры́тко, жи́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жва́ка, жва́чка ’ежа (або нейкі прадмет), што шматразова перажоўваецца’ (ТСБМ). Рус. жвак, жва́ка, жва́чка, укр. жва́ка, жва́чка ’тс’, серб.-луж. žwak, в.-луж. žwačk, н.-луж. žwack ’тс’, балг. дыял. жва́ка, жва́чка ’тс’, серб.-харв. жва́ка ’тс’, жва̑к ’жавок, адзін рух сківіц пры жаванні’. Няма сумнення пра корань *žьv‑a‑ (гл. жава́ць). Далейшае ўтварэнне або ад жвакати бяссуфіксным спосабам (Лідэн у Зб. Міккале, 120, паводле Фасмера, 2, 37) або з суфіксам ‑к‑, як драка (Шанскі, 1, 5, 279), і памяншальным ‑ьк‑а (параўн. драчка), што больш верагодна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сва́лка ж.

1. (действие) зва́лка, -кі ж., зва́льванне, -ння ср.;

2. (место для мусора) зва́лка, -кі ж., сме́тнік, -ка м.;

вы́бросить на сва́лку вы́кінуць на зва́лку (сме́тнік);

3. (куча, груда) ку́ча, -чы ж.;

4. перен., разг. (драка) бо́йка, -кі ж.;

не вме́шиваться в сва́лку не ўме́швацца ў бо́йку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)