драбі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
драбі́льны |
драбі́льная |
драбі́льнае |
драбі́льныя |
| Р. |
драбі́льнага |
драбі́льнай драбі́льнае |
драбі́льнага |
драбі́льных |
| Д. |
драбі́льнаму |
драбі́льнай |
драбі́льнаму |
драбі́льным |
| В. |
драбі́льны (неадуш.) драбі́льнага (адуш.) |
драбі́льную |
драбі́льнае |
драбі́льныя (неадуш.) драбі́льных (адуш.) |
| Т. |
драбі́льным |
драбі́льнай драбі́льнаю |
драбі́льным |
драбі́льнымі |
| М. |
драбі́льным |
драбі́льнай |
драбі́льным |
драбі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драбі́льны дроби́льный;
~ная машы́на — дроби́льная маши́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драбі́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны да драблення, раскрышвання чаго‑н. Драбільная машына. Драбільны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драбі́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Машына для драблення чаго-н.
|| прым. драбі́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
млы́нава-драбі́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
млы́нава-драбі́льны |
млы́нава-драбі́льная |
млы́нава-драбі́льнае |
млы́нава-драбі́льныя |
| Р. |
млы́нава-драбі́льнага |
млы́нава-драбі́льнай млы́нава-драбі́льнае |
млы́нава-драбі́льнага |
млы́нава-драбі́льных |
| Д. |
млы́нава-драбі́льнаму |
млы́нава-драбі́льнай |
млы́нава-драбі́льнаму |
млы́нава-драбі́льным |
| В. |
млы́нава-драбі́льны (неадуш.) млы́нава-драбі́льнага (адуш.) |
млы́нава-драбі́льную |
млы́нава-драбі́льнае |
млы́нава-драбі́льныя (неадуш.) млы́нава-драбі́льных (адуш.) |
| Т. |
млы́нава-драбі́льным |
млы́нава-драбі́льнай млы́нава-драбі́льнаю |
млы́нава-драбі́льным |
млы́нава-драбі́льнымі |
| М. |
млы́нава-драбі́льным |
млы́нава-драбі́льнай |
млы́нава-драбі́льным |
млы́нава-драбі́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
драбі́ць, драблю́, дро́біш, дро́біць; дро́блены; незак., што.
1. Разбіваць на дробныя часткі.
Д. камень.
2. перан. Раздзяляць, расчляняць.
Д. нагрузку.
|| зак. раздрабі́ць, -блю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены.
|| наз. драбле́нне, -я, н.
|| прым. драбі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дроби́льный техн. драбі́льны;
дроби́льная маши́на драбі́льная машы́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)