дохну́ть сов. дыхну́ць;

не сметь дохну́ть бая́цца дыхну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́хнуть несов. до́хнуць, здыха́ць;

му́хи до́хнут му́хі до́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ху́кнуць сов., однокр. дохну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

передыха́тьII несов. (дохнуть) разг. здыха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыхну́ць сов., однокр.

1. (испустить вздох) вздохну́ть;

2. (сделать выдох) дохну́ть;

3. разг. (повеять) поду́ть, дохну́ть;

4. разг. подыша́ть;

д. све́жым паве́трам — подыша́ть све́жим во́здухом;

бая́цца д. — боя́ться дохну́ть;

д. няма́ калі́дохну́ть не́когда;

даць д. — дать дух перевести́; дать вздохну́ть;

д. на по́ўныя гру́дзі — вздохну́ть свобо́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́хнуць несов., разг. до́хнуть, издыха́ть, околева́ть, подыха́ть; (о скоте — ещё) па́дать;

му́хі д. — му́хи до́хнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

До́хнуць ’дохнуць’ (БРС). Рус. дохнуть, укр. до́хнути, славац. dochnút. Фармальна ідэнтычны (акрамя націску) дзеяслоў з dъxnǫti ’дыхнуць’ (да *dъxati ’дыхаць’). Агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 5, 177; параўн. яшчэ Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 179–180; Фасмер, 1, 533; Траўтман, 64–65. Звяртае на сябе ўвагу тое, што, відавочна, значэнне ’дохнуць’ развілося толькі ў некаторых слав. мовах (ва ўсх.-слав. і славац.). Гэтую з’яву можна лічыць семантычнай інавацыяй усх.-слав. моў (у славац. мове запазычанне з укр.?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здыха́ць несов.

1. до́хнуть, сдыха́ть, издыха́ть, околева́ть, подыха́ть; (о скоте — ещё) па́дать;

2. перен., прост. подыха́ть;

з. ад нуды́ — подыха́ть от тоски́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гі́нуць несов.

1. ги́бнуть, погиба́ть; пропада́ть;

2. (о зверях, насекомых и т.п.) до́хнуть; (о скоте — ещё) па́дать;

3. перен. (о надеждах, планах и т.п.) ру́шиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапада́ць несов.

1. (без пользы) пропада́ть;

2. (теряться) пропада́ть, исчеза́ть;

3. (утрачиваться) пропада́ть;

4. (переставать быть видимым, слышимым) пропада́ть, исчеза́ть;

5. погиба́ть, ги́бнуть, пропада́ть;

6. (о скоте) па́дать, до́хнуть, подыха́ть, издыха́ть;

1-6 см. прапа́сці;

7. (отсутствовать) пропада́ть;

ён ~да́ў не́дзе цэ́лы ме́сяц — он пропада́л где́-то це́лый ме́сяц;

8. (испытывать страдания, мучения) страда́ть, му́читься; бе́дствовать; погиба́ть; терпе́ть (лишения, бедствия и т.п.);

п. у адзіно́це — страда́ть (мучи́ться, бе́дствовать) в одино́честве;

9. (за кім) перен., разг. со́хнуть (по ком);

п. за дзяўчы́наю — со́хнуть по де́вушке;

дзе на́ша (маё) не ~да́ла! — где на́ше (моё) не пропада́ло!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)