до́хлы, -ая, -ае.

1. Мёртвы (пра жывёл, насякомых).

Д. пацук.

Дохлыя мухі.

2. перан. Нядужы, хілы, хваравіты (разм.).

Нейкі ён на выгляд д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́хлы до́хлая до́хлае до́хлыя
Р. до́хлага до́хлай
до́хлае		 до́хлага до́хлых
Д. до́хламу до́хлай до́хламу до́хлым
В. до́хлы (неадуш.)
до́хлага (адуш.)		 до́хлую до́хлае до́хлыя (неадуш.)
до́хлых (адуш.)
Т. до́хлым до́хлай
до́хлаю		 до́хлым до́хлымі
М. до́хлым до́хлай до́хлым до́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́хлы

1. (мёртвый — о животных) до́хлый, околе́лый, околе́вший;

2. прост. (хилый) до́хлый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Здохлы, мёртвы (пра жывёлу, насякомых). Дохлы кот. Дохлая мыш.

2. перан. Разм. Хілы, кволы, хваравіты. Справіў ён [Набілкін] сабе палатняны шацёр, .. сеў на сваю дохлую кабылку і паехаў у свет. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́хлы

1. (пра жывёл) veréndet, verréckt, krepíert;

2. разм (слабы, кволы) schwächlich, kränklich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

здо́хлы, -ая, -ае.

1. Тое, што і дохлы.

Здзіраць скуру са здохлага каня.

2. перан. Слабы, кволы (разм.).

Чаго ён такі з. ў вас?

|| наз. здо́хласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здо́хлы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дохлы. Цыганаваты Шот валачэ на сабе злубянелую шкуру, якую злупіў са здохлага каня. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дыхля́к ’слабасільны чалавек’ (Шат.). З дахля́к (да до́хлы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zdechły

1. здохлы; дохлы; акалелы;

2. разм. дохлы, чэзлы, кволы, слабы, хваравіты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

па́лый

1. (о листьях, плодах) разг. апа́лы;

2. (о животных) прост. до́хлы, здо́хлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)