Verbum

анлайнавы слоўнік

до́след

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	до́след	до́следы
Р.	до́следу	до́следаў
Д.	до́следу	до́следам
В.	до́след	до́следы
Т.	до́следам	до́следамі
М.	до́следзе	до́следах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́след, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Навуковы эксперымент, прысвечаны вывучэнню пэўных з’яў, атрыманню неабходных дадзеных для высвятлення заканамернасцей.

|| прым. до́следны, -ая, -ае.

Д. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́след, -ду м. о́пыт (иссле́довательский)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́след, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Вывучэнне з’яў аб’ектыўнага свету ва ўмовах, набліжаных да натуральных; эксперымент. Ставіць доследы. Доследы па хіміі. □ Да 1941 года ў запаведніку праводзіліся доследы па развядзенню баброў у клетках і вальерах. В. Вольскі. Дзіміна падабрала літаратуру, параілася з кім след і.. правяла дослед на бракованых дэталях. Карпаў.

2. Дзеянне паводле знач. дзеясл. даследаваць (у 1, 2 знач.); даследаванне. [Гарлавацкі:] Трэба назначыць аўтарытэтную камісію, якая павінна выехаць на месца, дзе .. [Чарнавус] рабіў геалагічныя доследы. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дослед

т. 6, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

до́след м Versúch m -s, -e, Experimént n -(e)s, -e; Erfórschung f -, -en;

лабарато́рны до́след Labórversuch m;

папярэ́дні до́след Vórversuch m;

право́дзіць до́следы Experiménte [Versúche] dúrchführen [ánstellen]; experimentíeren vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дослед, вопыт, эксперымент

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Майкельсана дослед