доро́га в разн. знач. даро́га, -гі ж.;

желе́зная доро́га чыгу́нка;

подзе́мная желе́зная доро́га падзе́мная чыгу́нка;

подвесна́я желе́зная доро́га падве́сная чыгу́нка;

шоссе́йная доро́га шаша́, шашэ́йная даро́га;

больша́я доро́га а) гасці́нец, бальша́к, шлях; б) перен. вялі́кая даро́га;

просёлочная доро́га прасёлачная даро́га;

столбова́я доро́га а) гасці́нец, бальша́к, шлях; б) перен. прама́я даро́га;

то́рная доро́га прям., перен. бі́ты (пратапта́ны, пракла́дзены) шлях, бі́тая (пратапта́ная, пракла́дзеная) даро́га;

◊

ска́тертью доро́га! гла́дкай даро́гі!, з лёгкім ве́трам!;

переби́ть, перебежа́ть доро́гу перайсці́, перабе́гчы даро́гу;

пробива́ть доро́гу прабіва́ць даро́гу;

туда́ (ему́) и доро́га туды́ (яму́) і даро́га;

как горо́х при доро́ге як гаро́х пры даро́зе;

стать на доро́ге (чьей) стаць на даро́зе (чыёй);

идти́ свое́й доро́гой ісці́ сваёй даро́гай;

пойти́ по плохо́й (дурно́й) доро́ге пайсці́ па дрэ́ннай даро́зе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дорога

Том: 8, старонка: 308.

img/08/08-308_1417_Дорога.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

дорога

Том: 8, старонка: 310.

img/08/08-310_1418_Дорога.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

бальша́к, -ка́ м. больша́к, столбова́я доро́га, больша́я доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрае́зджы непрое́зжий;

~джая даро́га — непрое́зжая доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кана́тны кана́тный;

○ ~ная даро́га — кана́тная доро́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тник​III (летняя дорога) ле́тнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кана́тка (канатная дорога) разг. кана́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подвесно́й падве́сны;

подвесна́я желе́зная доро́га падве́сная чыгу́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Даро́га ’дарога’. Прасл. слова. Параўн. рус. доро́га, укр. доро́га, польск. droga, чэш. dráha ’тс’, серб.-харв. дра̏га ’яр, лагчына’ і г. д. Праформа *dórga. Найбольш верагоднае тлумачэнне: *dorga‑, вытворнае ад *dьrgati ’рваць, вырываць, расчышчаць’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 75. Гл. далей Фасмер, 1, 530; Бернекер, 1, 212; Траўтман, 45; Слаўскі, 1, 167.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)