до́ння
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
до́ння |
до́нні |
| Р. |
до́нні |
до́нняў |
| Д. |
до́нні |
до́нням |
| В. |
до́нню |
до́нняў |
| Т. |
до́нняй до́нняю |
до́ннямі |
| М. |
до́нні |
до́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
до́нне |
| Р. |
до́ння |
| Д. |
до́нню |
| В. |
до́нне |
| Т. |
до́ннем |
| М. |
до́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)