до́нарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́нарскі до́нарская до́нарскае до́нарскія
Р. до́нарскага до́нарскай
до́нарскае		 до́нарскага до́нарскіх
Д. до́нарскаму до́нарскай до́нарскаму до́нарскім
В. до́нарскі (неадуш.)
до́нарскага (адуш.)		 до́нарскую до́нарскае до́нарскія (неадуш.)
до́нарскіх (адуш.)
Т. до́нарскім до́нарскай
до́нарскаю		 до́нарскім до́нарскімі
М. до́нарскім до́нарскай до́нарскім до́нарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́нарскі мед. до́норский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́нарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да донара, звязаны з донарствам. Донарскі пункт. Донарская кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́нарскі:

до́нарскі пункт Blútspendezentrale f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́нар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дае кроў для пералівання або які-н. орган для перасадкі хворым.

|| прым. до́нарскі, -ая, -ае.

Донарская кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́норский до́нарскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)