до́латавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. до́латавы до́латавая до́латавае до́латавыя
Р. до́латавага до́латавай
до́латавае		 до́латавага до́латавых
Д. до́латаваму до́латавай до́латаваму до́латавым
В. до́латавы (неадуш.)
до́латавага (адуш.)		 до́латавую до́латавае до́латавыя (неадуш.)
до́латавых (адуш.)
Т. до́латавым до́латавай
до́латаваю		 до́латавым до́латавымі
М. до́латавым до́латавай до́латавым до́латавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́латавы стаме́сочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́лата, -а, М -лаце, мн. -ы, -аў, н.

1. Сталярны інструмент для выдзёўбвання дзірак, пазоў і пад.

2. Інструмент, які ўжываецца пры бурэнні горных парод.

|| прым. до́латавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стаме́сочный стаме́скавы, до́латавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)