докона́ть сов., разг. дакана́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доконать

Том: 8, старонка: 230.

img/08/08-230_1077_Доконать.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

дакана́ць сов., разг. докона́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дако́нчыць сов.

1. (довести до конца) доко́нчить;

2. (умертвить) доби́ть; (погубить) докона́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)