до́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
до́кавы |
до́кавая |
до́кавае |
до́кавыя |
| Р. |
до́кавага |
до́кавай до́кавае |
до́кавага |
до́кавых |
| Д. |
до́каваму |
до́кавай |
до́каваму |
до́кавым |
| В. |
до́кавы (неадуш.) до́кавага (адуш.) |
до́кавую |
до́кавае |
до́кавыя (неадуш.) до́кавых (адуш.) |
| Т. |
до́кавым |
до́кавай до́каваю |
до́кавым |
до́кавымі |
| М. |
до́кавым |
до́кавай |
до́кавым |
до́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́кавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дока. Докавыя збудаванні. // Які робіцца ў доках. Докавы рамонт.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
док, -а, мн. -і, -аў, м.
Партовае збудаванне для рамонту суднаў.
Плывучы д.
|| прым. до́кавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)