до́йка гл. даіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. до́йка до́йкі
Р. до́йкі до́ек
Д. до́йцы до́йкам
В. до́йку до́йкі
Т. до́йкай
до́йкаю		 до́йкамі
М. до́йцы до́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

до́йка ж. (действие) до́йка, дое́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́йка ж., с.-х. до́йка, -кі ж., дае́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́йка, ‑і, ДМ дойцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́йка ж с.-г. Mélken n -s, -;

машы́нная до́йка maschinélles Mélken;

ручна́я до́йка Mélken per Hand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даі́ць, даю́, до́іш, до́іць; до́ены; незак.

1. Выцэджваць малако з вымя.

Д. кароў.

2. перан. Настойліва вымагаць у каго-н. сродкі і інш. (разм.).

|| зак. падаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены.

|| наз. дае́нне, -я, н. і до́йка, -і, ДМ до́йцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. даі́льны, -ая, -ае.

Даільная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дае́нне ср. до́йка ж., дое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dojenie

н. даенне; дойка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)