До́брына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. До́брына
Р. До́брына
Д. До́брыну
В. До́брына
Т. До́брынам
М. До́брыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Добрына,

возера ў Сеннецкім р-не.

т. 6, с. 174

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Добрына,

возера ў Віцебскім р-не.

т. 6, с. 174

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)