Verbum

масці́сты, -ая, -ае.

Добрай, чыстай масці (пра каня).

беспаро́дны, -ая, -ае.

Непародзісты, у якога адсутнічаюць прыкметы добрай пароды.

Беспародная жывёла.

згалада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Нацярпецца голаду.

З. за дарогу.

З. па добрай кнізе.

бяспа́мяцтва, -а, н.

1. Страта свядомасці, непрытомнасць.

Ляжаць у бяспамяцтве.

2. Адсутнасць добрай памяці.

рысі́сты, -ая, -ае.

Які валодае добрай рэзвай рыссю.

Р. конь.

|| наз. рысі́стасць, -і, ж.

нагаспада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).

Кіруючы гаспадаркай, дасягнуць чаго-н.

Без добрай зямлі не нагаспадарыш.

ашчаслі́віць, -ліўлю, -лівіш, -лівіць; -ліўлены; зак., каго-што.

Зрабіць шчаслівым.

А. дачку.

А. добрай навіной.

|| незак. ашчаслі́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

паро́дзісты, -ая, -ае.

З ярка выражанымі прыметамі добрай пароды (у 1 і 3 знач.).

Пародзістая карова.

|| наз. паро́дзістасць, -і, ж.

яйцано́скі, -ая, -ае (спец.).

Пра свойскіх птушак: здольны несці яйцы; з добрай яйцаноскасцю.

Яйцаноская парода курэй.

|| наз. яйцано́скасць, -і, ж.