Verbum

наве́дванне, -я, н.

1. гл. наведаць.

2. Колькасць наведванняў.

Добрае н. заняткаў.

адгадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; зак. (разм.).

Робячы што-н. добрае, аддзякаваць за паслугу.

|| незак. адго́джваць, -аю, -аеш, -ае.

дзянні́к, дзенніка́, мн. дзеннікі́ і дзенніко́ў, м.

Някрытая загарадка на дварэ, дзе знаходзіцца жывёла ўдзень і ў добрае надвор’е.

налажы́ць², -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак., каго (разм.).

Скіраваць каго-н. на што-н., навучыць чаму-н.

Н. хлопца на добрае.

чака́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Аб тым, што мае быць, што павінна адбыцца.

Заўтра чакаецца добрае надвор’е.

дабрата́, -ы́, ДМ -раце́, ж.

Спагадлівасць, душэўная прыхільнасць да людзей, імкненне рабіць усё добрае для іншых.

У яго вачах свяцілася д.

выхава́нне, -я, н.

1. гл. выхаваць.

2. Навыкі паводзін, прывітыя сям’ёй, школай, асяроддзем, якія праяўляюцца ў грамадскім і асабістым жыцці.

Добрае в.

прыадзе́ць, -е́ну, -е́неш, -е́не; -е́нь; -е́ты; зак., каго (што).

Адзець у добрае адзенне, прыбраць (разм.).

П. дзяўчыну.

|| звар. прыадзе́цца, -е́нуся, -е́нешся, -е́нецца.