диск в разн. знач. дыск, род. ды́ска м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гранд-дыск м. гранд-диск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампа́кт-дыск м. компа́кт-диск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыск м., в разн. знач. диск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дыск ’дыск’ (БРС). Рус. диск, укр. диск. Запазычанне з франц. disque ’тс’ (< лац. discus < грэч.). Гл. Фасмер, 1, 515; Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 128.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эксце́нтриковый техн. эксцэ́нтрыкавы;

эксце́нтриковый диск эксцэ́нтрыкавы дыск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жёсткий

1. цвёрды, каля́ны, му́лкі; (о волосах, ткани и т. п.) шо́рсткі;

жёсткий ваго́н цвёрды ваго́н жёсткий диск комп. цвёрды дыск;

2. перен. жо́рсткі;

жёсткие усло́вия жо́рсткія ўмо́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)