па-дзіця́чаму

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
па-дзіця́чаму - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-дзіця́чаму и па-дзіця́чы нареч. по-де́тски

па-дзіця́чы, см. па-дзіця́чаму

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзіця́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́чы дзіця́чая дзіця́чае дзіця́чыя
Р. дзіця́чага дзіця́чай
дзіця́чае		 дзіця́чага дзіця́чых
Д. дзіця́чаму дзіця́чай дзіця́чаму дзіця́чым
В. дзіця́чы (неадуш.)
дзіця́чага (адуш.)		 дзіця́чую дзіця́чае дзіця́чыя (неадуш.)
дзіця́чых (адуш.)
Т. дзіця́чым дзіця́чай
дзіця́чаю		 дзіця́чым дзіця́чымі
М. дзіця́чым дзіця́чай дзіця́чым дзіця́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзіця́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзіця́чы дзіця́чая дзіця́чае дзіця́чыя
Р. дзіця́чага дзіця́чай
дзіця́чае		 дзіця́чага дзіця́чых
Д. дзіця́чаму дзіця́чай дзіця́чаму дзіця́чым
В. дзіця́чы (неадуш.)
дзіця́чага (адуш.)		 дзіця́чую дзіця́чае дзіця́чыя (неадуш.)
дзіця́чых (адуш.)
Т. дзіця́чым дзіця́чай
дзіця́чаю		 дзіця́чым дзіця́чымі
М. дзіця́чым дзіця́чай дзіця́чым дзіця́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяці́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; незак. (разм.).

Паводзіць сябе несур’ёзна, па-дзіцячаму (аб дарослых).

Дваццаць гадоў мае, а ўсё дзяцініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ребя́чливо нареч. несур’ёзна, па-дзіця́чаму;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наі́ўна-дзіця́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наі́ўна-дзіця́чы наі́ўна-дзіця́чая наі́ўна-дзіця́чае наі́ўна-дзіця́чыя
Р. наі́ўна-дзіця́чага наі́ўна-дзіця́чай
наі́ўна-дзіця́чае		 наі́ўна-дзіця́чага наі́ўна-дзіця́чых
Д. наі́ўна-дзіця́чаму наі́ўна-дзіця́чай наі́ўна-дзіця́чаму наі́ўна-дзіця́чым
В. наі́ўна-дзіця́чы (неадуш.)
наі́ўна-дзіця́чага (адуш.)		 наі́ўна-дзіця́чую наі́ўна-дзіця́чае наі́ўна-дзіця́чыя (неадуш.)
наі́ўна-дзіця́чых (адуш.)
Т. наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чай
наі́ўна-дзіця́чаю		 наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чымі
М. наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чай наі́ўна-дзіця́чым наі́ўна-дзіця́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дзяці́нства, -а, н.

1. Дзіцячая пара; дзіцячыя гады.

Шчаслівае д.

Яго д. прайшло ў вёсцы.

2. Па-дзіцячаму легкадумныя паводзіны, учынкі.

Яму не маглі дараваць гэтага д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по-де́тски нареч. па-дзіця́чаму, па-дзіця́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́пет, -у, М -пеце, м.

1. Няскладная, невыразная мова, уласцівая дзецям.

Л. дзіцяці.

2. перан. Непераканаўчае, невыразнае разважанне, тлумачэнне.

◊

Дзіцячы лепет — пра што-н. вельмі бездапаможнае, па-дзіцячаму наіўнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)