Verbum

анлайнавы слоўнік

дзё́рзка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дзё́рзка	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзёрзка нареч. де́рзко, гру́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзёрзка прысл;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нахра́пам, прысл. (разм.).

Дзёрзка, нахабна.

Дзейнічаць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзёрзкі, -ая, -ае.

Непачцівы, грубы, нахабна-задзірлівы.

Д. адказ.

Дзёрзка (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. дзёрзкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грубія́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак.

Гаварыць грубасці, абыходзіцца дзёрзка, некультурна з кім-н.

|| зак. нагрубія́ніць, -ню, -ніш, -ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

де́рзко нареч.

1. дзёрзка; гру́ба, па-грубія́нску;

2. дзёрзка; адва́жна, сме́ла; см. де́рзкий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахра́пам, прысл.

Разм. Дзёрзка, нахабна. Браць нахрапам. Лезці нахрапам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубія́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які груба і дзёрзка адносіцца да іншых.

|| ж. грубія́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грубія́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фардыба́чыць

‘дзёрзка супраціўляцца, упарціцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)